woensdag 21 november 2012

Mens en samenleving: Mijn ideale samenleving

Mijn ideale samenleving: 

Mijn samenleving is een maatschappij waar iedereen vrolijk in rond loopt. Een samenleving waar mensen elkaar niet de das omdoen, waar geen jaloers heerst.
Ik vind het belangrijk dat je enthousiast, opgewekt een dag tegemoet kan gaan. Dat zorgt voor veel energie en toffe momenten die je keer op keer opnieuw beleefd.
Maar zo zal de samenleving nooit worden. Het is mijn droom en ik blijf deze toch nog koesteren. Voor mijn part is het alle dagen feest. Mijn voornemen voor het leven is proberen te genieten van elke dag, elk uur, elke minuut en elke seconde. Het leven gaat zo snel voorbij, dat het beter is dat je met een positieve kijk door het leven gaat.

Het liedje van Jackobond: 'Iedereen is hier vrolijk' is wel heel toepasselijk bij mijn droom over de samenleving.
Iedereen is betoverd... Ik wou dat ik dit ook kon.
Uit de tekst kun je halen dat niemand zich iets aantrekt van wat anderen over hen vertellen en dat vind ik ook wel heel belangrijk!




Mens en samenleving: I have a dream

Martin Luther King en zijn kijk op de samenleving


Als we het hebben over de samenleving van vroeger dan komt de naam van Martin Luther King daar zeker in voor. Martin droomde over een samenleving waarin vrede was tussen de blanken en de zwarten. Hij bracht zijn mening naar buiten door middel van een toespraak met als titel 'I Have A Dream'!
Hij wou aantonen dat zwarten geen plaats moeten maken voor blanken, dat zij evenveel kansen hebben en niet minderwaardig zijn. Door zijn toespraak werd hij 1 jaar later bekroond met de Nobelprijs voor de vrede.

Mens en samenleving: Cohousing

COHOUSING:

Centraal wonen of cohousing is een alternatieve woonvorm waarbij een groep bewoners in verschillende woningen van meerdere, gemeenschappelijke voorzieningen gebruikmaken. Dit kan bijvoorbeeld een centrale ontmoetingsruimte zijn, een washok, een werkplaats en/of een gemeenschappelijke tuin. Een woning in een centraal wonen project kan een koopwoning zijn, maar ook een huurwoning.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Centraal_wonen



Zelf zou ik toch even moeten nadenken om aan cohousing te doen. Ik ben wel een groepsmens. Ik zit al een aantal jaar in de jeugdbeweging en op kamp leef je ook 24 op 24uur samen. Ook zit ik op peda, daar breng je wel niet zoveel tijd met elkaar door maar toch is het ook een beetje cohousing.
voorbeeld van cohousing
Maar de andere zijde van de medaille is dan dat je heel wat van je privacy verliest. Je zal wel kunnen beschikken over je eigen kamer enzoverder maar even tot jezelf komen zal er niet altijd in zitten denk ik.






donderdag 1 november 2012

Mens en zingeving: mijn zingeving

WAT HEEFT MIJ ZIN AAN HET LEVEN?

KSJ ELVERDINGE  

Mijn zingeving zit in kleine dingen. Mijn drijfveer door mijn leven is mensen gelukkig maken, mensen aan het lachen brengen, mensen helpen, mijn dromen vervullen, plezier maken, van het leven genieten, luisteren naar mijn vrienden, er zijn voor de mensen in mijn omgeving...

KSJ ELVERDINGE - TINGELINGELINGEEE

LIFE, LAUGH & LOVE  

Een eerste manier die zin geeft aan mijn leven: is mijn taak als leidster in mijn jeugdbeweging, KSJ Elverdinge.
KSJ is echt iets waar ik veel tijd en energie in stop. Vooral omdat ik het graag doe maar ook omdat ik mij er helemaal in kan wegcijferen. Wanneer ik leiding geef en met de kindjes bezig ben dan hoef ik aan niets anders te denken. Ik kan echt genieten van het moment.
KSJ is niet alleen leiding geven en zorgen voor de leden maar ook samenwerken met de medeleid(st)ers. En dat lukt ook aardig. De meeste leid(st)ers behoren tot mijn nauwe vriendengroep. Voor hen zou ik echt door het vuur gaan. Zij brengen mij ook aan het lachen. Met hen beleef ik al bijna 13 jaar zalige tijden! De momenten die ik met hen meemaak, die vergeet ik nooit!
KSJ Elverdinge ligt mij zeer nauw aan het hart. Het is zoals een tweede thuis voor mij. Ik zou het niet meer kunnen wegdenken uit mijn leven.

TINGELINGELINGE ELVERDINGE!



Mens en samenleving: Hersenspinsel Paul Verhaeghe

Mens en samenleving: Paul Verhaeghe idee 4

CITAAT VAN PAUL VERHAEGHE:

"De onvermijdelijke keerzijde hiervan is een groeiende groep die zich mislukt 
voelt, meestal reeds vanaf de leeftijd van tien jaar. Loser! Is het voornaamste 
scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die 
losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autistiform, 
depressief, en nagenoeg altijd hyperconsumerend."

Mijn mening:
Met deze stelling ga ik wel akkoord. Er zijn meer en meer mensen in de samenleving die zich mislukt voelen. En in feite zijn ze dat niet... Hun leven heeft hen nog zoveel te bieden maar toch steken ze hun hoofd in het zand.
Jongeren en kinderen voelen zich in de samenleving alsmaar vroeger mislukt. Daarmee bedoel dat het idee dat ze een 'LOSER' zijn vroeg bij hen opkomt.
Tieners raken tijdens hun pubertijd meer depressief dan dat dit vroeger voorkwam, heb ik het gevoel. Ik vind dit heel jammer want zij beschikken ook over talenten!

Zelf merk ik dat ook soms in de jeugdbeweging, terwijl we een spelletje aan het spelen zijn. Bijvoorbeeld bij het touwtjespringen: Veel meisjes kunnen dit spontaan maar als er één meisje bij is die dit niet kan... Dan voelt dat ene meisje zich de loser. 
Jezelf een loser voelen vind ik onterecht. Het is een feit dat je niet in alles goed bent of dat je wel eens kan mislukken in iets. Maar daartegenover staan je talenten!
In onze samenleving moeten we ons als mens meer focussen op onze talenten dan ons te deprimeren op wat we minder kunnen.
Ik bekijk het zo: Iedereen moet zichzelf beschouwen als een ster. En je moet zeker niet bang zijn om te stralen!



Mens en samenleving: Paul Verhaeghe idee 3


CITAAT VAN PAUL VERHAEGHE:


"Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor die al te bedreigende ander."





Mijn mening:
Ik vind het heel erg dat pesten ook al gebeurd op het werk. En dat omdat er sommigen zijn die hun frustraties moeten uitwerken op iemand. De volwassenen duiden de kinderen erop, dat er niet gepest mag worden. Terwijl ze zelf tonen hoe het niet moet. Volwassenen hebben een voorbeeldfunctie in onze maatschappij. Maar soms heb ik daar zo mijn twijfels over.
De pesters zouden beter een sport zoeken waar ze zich kunnen afreageren i.p.v. een zondebok te zoeken op hun werk.

BRON: Paul Verhaeghe